Het verhaal van Dewi van der Poel, psycholoog
"Blijven ontwikkelen"
In de afgelopen jaren heeft collega Dewi van der Poel een flinke groei doorgemaakt. “Ik begon in 2007 met werken in de ggz en maakte al snel promotie. Nadat ik moeder werd, bleef mijn carrière allesbehalve stilstaan. Inmiddels zit ik namelijk in het derde jaar van de opleiding tot klinisch psycholoog. Echt goed hoe je hier kunt ontwikkelen en op hoeveel plekken in deze organisatie je dan actief kunt zijn!”
De loopbaan van Dewi van der Poel bij GGZ Delfland begon direct uitdagend. “Ik werkte in eerste instantie met mensen die complexe problemen hadden. Denk aan cliënten met bijvoorbeeld schizofrenie of een psychose. Dit vond ik, zeker als beginnend gz-psycholoog, erg interessant om te doen. Tegelijkertijd is dat ook wel zwaar. Toen de kleine kwam, wilde ik wat meer lucht. En dat was er gelukkig ook: ik kreeg de kans om te gaan werken in de basis ggz. Hier help je cliënten met minder heftige problematiek, zoals een paniekstoornis, depressie, sociale fobie of overspannenheid. Ze komen voor kortdurende behandelingen. Hierdoor ben je ook meer in staat ‘de trein terug op de rails te zetten’: mensen pakken relatief snel de regie in het leven weer op. Dat is reuze waardevol en geeft voldoening”, vertelt Dewi.
Leren ontwikkelen
Dewi is niet bepaald het type persoon dat graag 10 jaar lang achter elkaar hetzelfde doet. Ook in de basis ggz begon het voor deze collega na een tijdje alweer te kriebelen. Ze vertelt: “Na ongeveer 3 jaar heb ik een andere richting gekozen. Op dit moment zit ik alweer 3 jaar in mijn opleiding tot klinisch psycholoog. Wat hier ook interessant aan is: je komt op veel verschillende plekken te werken. Tijdens de opleiding wissel je namelijk een paar keer van werkplek.”
Nu werkt ze – in het kader van de uitwisseling – bij Franciscus Vlietland op de afdeling medische psychologie. “Dat is wel echt anders dan in de ggz. Je bent meer ziekte georiënteerd bezig en kijkt hoe coping en persoonlijkheid zich hiertoe verhouden. Met coping bedoelen we hoe iemand omgaat met problemen of stress.”
GGZ Delfland is een middelgrote organisatie en daarom prettig om in te werken. Als je op verschillende plekken werkt, ken je sneller meer mensen, en er is relatief weinig bureaucratie.
Dewi van der Poel
De cliënten van Dewi kunnen een chronische ziekte hebben, bijvoorbeeld de ziekte van Crohn of diabetes. “Het kunnen ook mensen zijn die kanker hebben, bij wie net de diagnose is gesteld of mensen die juist terminaal zijn. Of personen die van kanker zijn genezen. Daar kun je in het dagelijks leven natuurlijk veel last van ervaren. Hetzelfde geldt bijvoorbeeld voor vrouwen die laat in de zwangerschap een kindje verloren zijn en het nu opnieuw proberen met een nieuwe zwangerschap. Ook kun je denken aan iemand die heel bang is voor een operatie. Al deze mensen helpen wij zoveel mogelijk om goed om te gaan met hun situatie. Dat maakt het werk heel betekenisvol.”
“Zie veel van organisatie”
De verschillende functies en de opleidingen: alles ademt ontwikkeling in de loopbaan van Dewi. Daardoor heeft ze ook veel gezien van de organisatie. Ze vertelt: “GGZ Delfland is een middelgrote organisatie en daarom prettig om in te werken. Als je op verschillende plekken werkt, ken je sneller meer mensen, en er is relatief weinig bureaucratie. Ik kan het andere hulpverleners zeker aanraden hier te komen werken. Ook omdat er vaak ruimte voor is, als je ergens bij betrokken wilt zijn. Daarbij neemt het bestuur ook initiatief om medewerkers bij beleid te betrekken. Wij weten immers goed hoe het er in de praktijk aan toe gaat. Gelukkig snappen zij dit ook.”
Altijd wat te leren
Binnen GGZ Delfland valt er altijd wat te leren. Dewi: “Bijscholing stimuleren ze hier zeker, maar: je moet het ook wel zelf echt willen. Ik deed bijvoorbeeld de opleiding Interpersoonlijke psychotherapie en een vervolgcursus EMDR. Nu in de opleiding tot klinisch psycholoog doe ik ook wetenschappelijk onderzoek, zie ik veel supervisoren en werk ik op meerdere afdelingen. Hierdoor heb ik veel contact met mensen door de hele organisatie heen. Bovendien heb ik een managementopdracht. Daardoor heb ik ook meer kijk gekregen op de bedrijfsmatige kant van ons werk. Er is een noodzaak om ook voldoende productie te draaien en ik begrijp waarom. Door mijn werkervaring heb ik dus een meer realistisch beeld gekregen. Iedere dag leer en groei ik steeds verder in mijn werk. Mooi toch!”
